ENGELLİLERİN SORUNLARI!
7 yıl önce çıkarılan 5378
sayılı yasanın “herkes için erişilebilir Türkiye” adına sevinçle karşılandığını
fakat bugün birkaç güzel gelişme dışında beklentilerin boşa çıktığını
görmekteyiz “Engelliler yapılanları bir lütuf olarak görmemelidir. Engelli
olmayı biz istemedik. Devletin geçmişten günümüze gelen yanlış politikalarının
kurbanıyız. Yapılmasını istediklerimiz zaten sosyal devletin görevleridir. Eğer
biz kapak toplayarak sandalyemizi alıyorsak sosyal devlet yoktur. Bugün sekiz
buçuk milyon vatandaşımız suçsuz yere evlerinde cezaevi hayatı yaşıyor.
Aileleri ise onların gardiyanları. Yapılan yasalar ne yazık ki uygulamaya
geçirilemedi” dedi
Engelsiz Bir Türkiye İstiyoruz! Engelliler
Haftası’nın başlaması nedeniyle hazırlanan ortak basın açıklaması:Bir engelliler haftası daha başlıyor. 7 yıl önce
5378 sayılı yasa çıkarıldığında bizler de herkes gibi kamu hizmetlerine
rahatlıkla erişebileceğiz demiştik. En azından artık kamu alanları, ulaşım
araçları engellilerin kullanabileceği hale getirilecek diye sevinmiştik. 7
yılın sonuna geldik, yasada ki süre doldu dolacak. Dönüp geriye baktığımızda
“bir arpa boyu yol” aldığımızı gördük. Ne merkezi hükümet ne de yerel
yönetimler, 5378 sayılı Yasa’nın gereklerini yerine getirmediler. Birkaç
kentimizin dışında Türkiye hala engelliler için erişilemez alanlarla, binalarla,
araçlarla dolu. Bu yüzden en temel ulaşamıyor yararlanamıyoruz. 2006
yılından beri bekletilen ve 2011–2013 Eylem Planı haline getirilen bakım
sigortası konusunda herhangi bir ilerleme sağlanamadı. Muhtaç engelli, yaşlı,
kimsesiz ve bakıma muhtaç tüm vatandaşlarımız bu anlamda sosyal güvenlik
kapsamına alınmadı. Yine de sevineceğimiz gelişmeler de yaşadık. Eskiye
nazaran engelliler daha fazla görünür oldu, sesleri daha fazla duyulabiliyor.
Mecliste bile engelli sayısı arttı. Ama ne çare, temel sorunlarımız yine ortada
kaldı. Çalışmak isteyen engelliler yine iş bulamıyor.20 bin kadro açığı
olduğu halde, 3.500 kişi için sınav yapıldı. Memur olmak için başvuran 60 bini
aşkın engelli bir kez daha hayal kırıklığı yaşadı. Ulaşım alt yapısı
yeterli değil, daha da kötüsü en gelişmiş kentlerimizde bile güvenli değil.
Yetkililer önlem almak yerine kaza geçiren engellileri suçluyor. Sağlık
uygulama tebliği ile artık sağlıklı yaşam hakkımız da giderek elimizden
alınıyor. Sürekli değişen tarifeler, artan fiyatlarla ameliyat olmak, ilaç
almak, ortez, protez taktırmak günden güne güçleşiyor. Engellilere verilen
aylıklar açlık sınırının altında kalıyor ama bu insanlardan tedavileri için
bile katkı payı isteniyor.
Özetle halimiz dünden daha iyi değil, aynı şeyleri biz
söylemekten yorulduk, ama siyaset duyarsız kalmaktan yorulmadı. Bizi duyun
diyoruz ve bir kez daha taleplerimizi yineliyoruz: Engelli aylıklarının
insan onuruna yaraşır bir yaşam için gerekli düzeye çıkarılmasını, engelli
muhtaçlık yardımı ve evde bakılan engelliye verilen bakım destek paralarının
aile geliri olarak sayılmamasını; Evde bakım yardımının bağlanmasında
objektif kriterlerin uygulanmasını, bu anlamda sosyal yoksunluk, psikolojik
yoksunluk ve ekonomik yoksunluk bir arada değerlendirilmesini, ailelere sosyal
ve psikolojik destek verilmesini;
Bakım evlerinde ve hastanelerde tutulan
engellilerin, kimsesiz yaşlıların yaşam kalitelerinin iyileştirilmesini, insan
onuruna yakışır rehabilitasyon merkezleri ve çağdaş bakım evlerinin yapılmasını
ve sayılarının arttırılmasını, bu doğrultuda kamu ve engelli dernekleri ile
işbirliği yapılmasını;
Sağlıkta alınan katkı paylarının kaldırılmasını,
Sağlık Uygulama Tebliği ile yapılan kısıtlamalara son verilmesini;
İlköğretimden itibaren tüm eğitim
kademelerindeki sorunların hızla giderilmesini, ayrıştırılmış eğitimden
vazgeçilmesini, 3 yaşından başlayarak hayat boyu eğitim sürecinde kaynaştırma
sınıflarında, birleştirilmiş ve bütünleştirilmiş eğitim sistemine geçilmesini,
eğitime bir insan hakkı olarak bakılmasını ve eğitimin tüm kademelerinin devlet
tarafından parasız olarak verilmesini;
Fiziki çevre ve toplu ulaşım araç ve
sistemlerinin derhal engellilere uyumlu hale getirilmesini:
Kamudan başlayarak engelli istihdamının
arttırılmasını v iş güvencesinin sağlanmasını;
Birleşmiş Milletler Engelli Hakları
Sözleşmesi’nin Ek protokolünün imzalanarak, bireysel başvuru hakkımızın
verilmesini
İSTİYORUZ!..
AHMET ÇANTA.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder