Bir Mezar Yazıtı:olsun.

Ne demişler  ahmet... Her yol yürünür ama her yolcuyla  yürünmez!  ah  Yüreğmin sızısı  Bir gülücük getirde gözyaşlarımı sileyim.

Batan ömrün lafları olsun bunlar.. nice intiharlara sebep, Nietzsche yazarlar gördüm, başkalarının boğulmasını can simidi yapmış kendine. Ve nice yalanlar gördüm suskunluğumda bıçak atmış tenime...Bu şehir boğuyor beni artık katlanamıyorum kulak verin söylenen sözlere.


Duvar gibi sağırdır bu şehir,Neron kadar duygusuz.Bazen, bağır bağır bağırıyorum   bre tez elden bana iki Sivaslı bulun, yaksın bu şehri ! Yıkın bu şehri, bir tek canlı kurtulmasın.
Her gece Yıldızlara bakıp onları sayıyorum,yere baksam yürek dayanmıyor… bu şehirde her gün her saat içimden parça parça bir şeyler kopup gidiyor… bu şehir üzerime ateşten bir gömlek gibi geliyor, damla damla beni eritiyor..
Ve bu şehir ne bunları görüyor,ne duyuyor nede bir tek söz söylüyor…
 Yaşadığım bu şehir,dertsiz , gamsız, sevilecek bir şehirdir belki de. Ayrılıklar taşıyan şu istasyon, beni benden alıp götüren şu sokak çalgıcıları gibi ve bendeki bu Mülteci duygular olmazsa… yaşadığım’(!) bu şehir…

……
Ey şehir !nedir bu çektiğim senden ? Kaç kez bedenimi ve ruhumu koparıp aldın benden ey şehir.. bıktım senin bu aldatıcı güzelliğinden…
Yüz binlerce ağzın vardı,bana tek kelime etmedin. Binlerce gözün vardı,bir tanesi bile beni görmedi ey şehir.. Kader bildirimi sende yazmayacağım, artık yalvarsan da buralarda kalmayacağım… günahlarını istersen bir türküye çevir ama, inan çalmayacağım…


Genç ve özgür  iken, düşlerim sonsuzken, dünyayı değiştirmek isterdim.
Yaşlanıp akıllanınca, dünyanın değişmeyeceğini anladım.
Ben de düşlerimi biraz kısıtlayarak, sadece memleketimi değiştirmeye karar verdim.
Ama o da değişeceğe benzemiyordu.
İyice yaşlandığımda, artık son bir gayretle, sadece ailemi, kendime en yakın olanları değiştirmeyi denedim.
Ama maalesef bunu da kabul ettiremedim.
Şimdi ölüm döşeğinde yatarken birden fark ettim ki, önce yalnız kendimi değiştirseydim, onlara örnek olarak ailemi de değiştirebilirdim.
Onlardan alacağım cesaret ve ilhamla memleketimi daha ileri götürebilirdim. Kim bilir, belki dünyayı bile değiştirebilirdim.
Sen Değişirsen Dünya Değişir…

ahmet çanta