Gözlerin gök mavisi gibi durgun
Dudakların ateş kırmızısı.
Senin yanında gülmek isterdim.
Çatlamış toprağın suyla buluşması gibi.
Çöle dönmeden .
Bana bağışla tüm bereketlerini.
Sevgi denizinde boğulmak.
Gül kırmızı dudaklarında.
Kar tanesi gibi erimek.
Işıksız kalmış düşlerim. bunca zaman.
Ödünç ver gözlerinle ışığını bana.
Ağlamasın bir daha gözlerim..
ŞİİR..AHMET ÇANTA..4.30.2010..CUMA.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder