5 Nisan 2010 Pazartesi










ACI.
Tek başıma karanlık yerlerde.
Ağlamak istiyorum yağmurlar gibi.
Söndürülmeyen bir volkan ateşiyle.
Küllerimin savrulması batı rüzgarlarıyla.
Neden düştü parıldayan yıldızlar.
Barbar zalimlerin ellerine? Uyan.
Şehybedrettin dinlesin gizemliliği
Karanlığın sonsuz yorgunluğunda.
Sen akıt düşlerini damarlarıma.
Artık dinlemiyorum acılarımı.
Haydutların hancerleri.
Uykuda saplandıkca.
Ben seninle ülkenden ülkeye.
Yolculuk ediyorum bağıra bağıra
Nasıl-da vurdu hancer yığınları
Senin özgür vatanına.
Gözlerin hareketsizce.
Hissediyorum şimdi seni.
Ülkemin yeraltı köklerine.
Irmak ırmak aktığını.
Senin köklerinden yaradıldı.
Bu toprak bu su.bu orman.
Dayanır bu yürek bu acıya.
Zalimlerin bayrakları altında olsada.
Yaymak kendimi sonsuzluğa.
Bu kara yazgımı yırtmak istiyorum
Seninle gök yüzüne çıkmak.
Acımi emzirmek göz bebeklerine.

ŞİİR AHMET ÇANTA. 5.4.2010

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder