SÖYLENEMEYEN DUYGULAR.
Hep kenarda kaldı söyleyemedim duygularımı.
Kaybetmeden taşıya bilmekti çocukluğumu..
Yetişemedim son trenlerin istasyonlardan kalkışına.
Çocuksu taşımış olduğum untanganç duygularla
En yakın seydiklerime bile duyuramadım sesini
Çünkü sen sustun konuşmadın konuşamadın
Bir kardelen çiceği bir dağa ağır gelirmiydi.
Bana ağır gelmişti söyleyemediğim duygular.
Sende başkaldırmanın yüceliği vardı
Susmayan bir fırtına gibi gelmeliydin o limana
Hırcın denizleri aşıp sezsizce uzunmalıydın düşlerime.
Korkularımı yenmeliydim şavaşı kazanmak için.
Belki bıraktığım düşlerimi bulamayacaktım.
Ama tesellisi olan bir düş kalacakti gözlerimde
Biliyorum mutluluğun öncüsüdür umut edilen düş
Karanlığımı aydınlatacaksa mum alevi.
Ben acı veren düşlerimi mutluluk diye beklerim.

ŞİİR...AHMET CANTA...10.4.2010