Karanlıक.

Karanlık dünyamın en derin noktasına.
Sessizce inip gelmelisin.
Soğuk ve kimsesiz gecelerde
Tek başına yıldızlar altında.
Bütün gezegenlerin en gizemlisinde
Seninle bütün boşlukları doldurmak.
Senin olmadığın heryer ölüm
Ne kendime nede başkalarına yer var.
Şimdi bir o yıldız birde sen.
Ölüm kadar tarifsiz bilinç.
Ne de kendi kadar boştu ölüm.
Artık kendini ifade edemez hale gelmişti.
Benliğim.
Sadece hayatı karşılıksız sevmiştim ve ezilmişti
Şimdi boş sokaklar gibi yitirdiğimi arıyorum.
Birde kendimi
Bir de sozluğa kadar sevgiden mahrum edilmiş
Bedenimi!


ŞİİR AHMET ÇANTA..14.4..2010.