Bir bahar sabahı avuclarıma düşen çiydamlası.
Sensizliğin hüznü ve özlemi içinde yüreğim.
Ben böyle gecelerde yıldızları seyrederken.
Denizin dibine düşen her yakamoz sen
Gözlerime vuran her ayışığı tarifsiz düşlerim
Seni sonsuz ve gök kuşağının yedi renginde
Düşlerimin salıncağında
Bak yine yalnız değilim seninleyim.
En umutsuz düşlerimi bile kurşuna dizerken.
Tarifi bile zordun ölümsüz aşkların
Düşman kalbine hançer saplaması gibi.
Yeniden yeninden doğarsın.
Karanlık bir ömrün beklentilerini yırtar atarsın
Dokunaklı en tılsımli şiirlerini yazarsın
En derininden en cesurundan seversin
Hayatı ve yaşamı sevdiğin gibi.
Güneşin ve yagmurun bitkilere can verdiyi gibi
Damla damla birikerek sevdalar
Bir nehir gibi insanlığın denizine varması.
Biliriz ki mutluluk insanın kendi elerinde
Emek harcaya harcaya kazanılır
Uğurla kendini özgürlüğün savaş medanlarına
Son nefesine kadar yıldızları-da alda gel..
ŞİİR AHMET CANTA.4.3.2010
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder